mercáu, el: sust. Aición y efeutu de mercar. 2 Sitiu [públicu onde se merquen y vienden productos. a Conxuntu de persones y organizaciones que participen na compra y venta de bienes y servicios o na utilización de los mesmos. || Facer bon mercáu, comprar y vender bien. || Facer mal mercáu, comprar y vender mal. || Hipermercáu, establecimientu comercial, de mayor tamañu qu’un supermercáu, situáu cerca de les ciudaes, el so ésitu ta na variedá de productos a precios reducíos, nos amplios aparcamientos y en tener espacios pal ociu familiar. || Mercáu de trabayu, espaciu real o virtual onde contauten les persones demandantes d’emplegu coles que lu ufierten. || Mercáu llocal, mercáu que se fai una vez a la selmana en pueblos señalaos. || Mercáu negru, tráficu clandestín, con precios mayores que los llegales, de divises monetaries o mercancíes ensin autorización o que tán escases nel mercáu. || Mercáu virtual, mercáu ensin necesidá d’un llugar físicu, que surde col desendolcu de les nueves teunoloxíes de la información y la comunicación. || Supermercáu, establecimientu comercial de venta xeneral al por menor onde’l cliente va garrando los productos que quier mercar y que paga al salir.

Pallabra:

Términos básicos d'Economía y Empresa

Guillermo Ovidio Villa Balbona
Fernanda Valdés Rodríguez