bidialeutalismu: Capacidá d’emplegu de dos dialeutos d’una mesma llingua per parte d’un falante o d’una comunidá llingüística. || 2. Plantegamientu qu’encamienta l’enseñu d’un dialeutu non estándar xunto col estándar.

Cast.: bidialectalismo.

Pallabra:

Terminoloxía de Sociollingüística

Héctor García Gil